آثار و پیامد های وقف اموال برای نیازمندان

نیکوکاری به اعتبار گونه های مختلف نیاز و انواع نیازمندان، متنوع و متفاوت می شود ، ارزش انواع نیکوکاری به همین اعتبار، متفاوت و گوناگون است؛ هم از این رو، پیامدهای نیکوی انواع مختلف وقف، متفاوت خواهد بود.

هر امر نیک، آثاری مخصوص به خود دارد و وقف اموال در راه انجام آن امر نیک، همان آثار را برای واقف در پی خواهد داشت با این تفاوت که آثار مذکور به صورت پیوسته نصیب واقف می شود، وقف اموال برای رفع نیاز مستمندان آثار صدقه دادن به ایشان را برای واقف به صورت پیوسته به دنبال می آورد، وقف اموال برای اشاعه و ترویج دستورهای دین، ذکر مصائب سید الشهداء علیه السلام و دیگر امور خیر نیز، پیامدهای ارزنده امور مذکور را به صورت پیوسته نصیب واقف خواهد ساخت.

 

در ادامه به بررسی پیامدهای وقف اموال برای نیازمندان می پردازیم.

به نظر می رسد همه پیامدهای نیکویی که برای صدقه دادن برشمرده اند، نصیب واقف مال برای رفع نیاز مستمندان بشود برخی از این پیامدها عبارتند از:

وقف های قرآنی

آموزش قرآن، به موجب آیات و روایات عدیده از اهمیت بسزایی برخوردار است، از همین رو، مسلمانان از همه مذاهب فقهی مختلف، به طرقی چون وقف، به آموزش قرآن و ترویج باورهای قرآنی کمک نموده اند.

وقف قرآن و نیز وقف اموال برای قرآن در جهت آموزش، توزیع، چاپ آن و... جایز و مطلوب است. وقف خاص قرآن به شیوه وقف به اولاد و... و وقف عام آن که در بین مسلمانان وقوع خارجی زیادی دارد. از موجبات کمک به آموزش، تشکیل کتابخانه های مساجد و رواج باورهای دینی در خانواده ها و جوامع اسلامی است. وقف خاص قرآن، نشان از اهتمام مسلمانان به آموزش قرآن به فرزندانشان بوده که در روایات به شکل خاص مورد تشویق قرار گرفته است.

 

پیامبر (ص) به عنوان نخستین معلم قرآن، آیات الهی را بر مردم می خوانده و مؤمنان به تلاوت ایشان گوش جان فرا می دادند. حضرت در همه جهات، از جمله از جهت «تعلیم قرآن» اسوه حسنه بودند و در زمینه تعلیم کتاب و حکمت روشی حکیمانه داشتند. پس از ایشان نیز امامان معصوم (ع) به طور کلی شوه زندگی کردن با قرآن را تعلیم می دادند و قرآن را به عنوان بخشی از زندگی و یا متن زندگی اهل آن مطرح می کردند، به طوری که در زندگی آنان پنهان با آشکار، حضوری همیشگی داشته است.

وقف؛ سرمایه ماندگار

وقف کردن از جمله رفتارهای پسندیده ای است که شریعت زنده و پویای اسلام به آن تشویق کرده است. این رفتار اقتصادی از چنان ارزشی برخوردار است که آن را در شمار مهم ترین منابع درآمد برای امور شایسته و نیک قرار داده است. منبعی که همیشه جوشان بوده و از برکاتش بازار اعمال صالح رونق می یابد. همان گونه که خداوند متعال می فرماید:

تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (1)

و آن درخت پاک و زیبا به اذن خدا همه اوقات میوه‌های مأکول و خوش دهد (مثل جان پاک با دانش و معرفت و افکار و کردار نیکو در منفعت دائم برای خود و دیگران بدان درخت زیبای پر ثمر ماند). و خدا (این گونه) مثل‌های واضح برای تذکر مردم می‌آورد.

 

 

ستایش نیکوکاری از منظر عقل و شرع

احسان یا نیکی کردن به بندگان خدا از جمله رفتارهایی است که عقل آدمی آن را می ستاید و به حسن و خوبی آن، حکم می کند. انسان، سرشتی کمالجوی دارد که به اقتضای آن، خواهان رأفت و رحمت است. رحمت و مهربانی از جمله کمالاتی است که آدمی دوستدار و جویای آن است و هم از این رو به احسان و نیکوکاری، رغبت و تمایل دارد؛ چرا که رحمت و مهربانی را در نیکوکاری احساس کرده و می یابد، ممکن است بپنداریم که انسان